Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Περιστέρη: Το μνημείο της Αμφίπολης ήταν για τον Ηφαιστίωνα, χτίστηκε με εντολή του Μ. Αλεξάνδρου και Αρχιτέκτονα το Δεινοκράτη

Περιστέρη: Το μνημείο της Αμφίπολης είναι του Ηφαιστίωνα


Η Μπίτσικα Παναγιώτα (tovima.gr)


Νέα στοιχεία που οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο τύμβος Καστά της Αμφίπολης κατασκευάστηκε, τουλάχιστον αρχικά, προς τιμήν του Ηφαιστίωνα, του χιλίαρχου του εταιρικού ιππικού (και ναύαρχου), κατ' εντολήν του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έδωσε σε ομιλία της στο ΑΠΘ η επικεφαλής της ανασκαφικής έρευνας κυρία Κατερίνα Περιστέρη.

 Επιγραφικά σήματα που αποδίδονται, κατά την ανασκαφική ομάδα, σε μονόγραμμα του Μακεδόνα στρατηγού και εταίρου βρέθηκαν σε τρία σημεία (εντός του ταφικού μνημείου αλλά και στον περίβολο).

Αποτελούν ενδείξεις, κατά τους ερευνητές, σε συνδυασμό με ευρήματα λατρευτικού χαρακτήρα ότι το ταφικό μνημείο, η περίβολος και το λιοντάρι συγκροτούν ενιαίο σύνολο, το οποίο φέρει την υπογραφή του αρχιτέκτονα Δεινοκράτη και αφιερώθηκε στον Ηφαιστίωνα, μετά τον αφηρωισμό του.
Η επικεφαλής της ανασκαφής κυρία Περιστέρη και ο υπεύθυνος αρχιτέκτονας κ. Μιχάλης Λεφαντζής επισήμαναν ότι βρήκαν τρεις «επιγραφές», η μία εκ των οποίων αναγράφει: «Παρέλαβον Ηφαιστίωνος Ηρώον», το γραπτό οικοδομικό «συμβόλαιο» δηλαδή παραλαβής του μνημείου -μια πλούσια εργολαβία- από τον Αντίγονο τον Μονόφθαλμο.

Το μονόγραμμα «ΑΝΤ» θεωρήθηκε από τους ανασκαφείς ότι αφορά τον Αντίγονο τον Μονόφθαλμο, αν και τέτοιου τύπου τυπικά μονογράμματα στους ορθοστάτες του περιβόλου υπήρχαν από την εποχή του Αντίγονου Γονατά μέχρι του Μονόφθαλμου. Όμως στην εποχή του Αντίγονου Γονατά, που ήταν μεταγενέστερη (πέθανε το 239 π.Χ.), δεν ήταν δυνατόν, σύμφωνα με τους ανασκαφείς, να κατασκευαστεί έναν τέτοιο τεράστιο έργο διότι δεν υπήρχαν χρήματα. Έτσι, σύμφωνα με τον κ. Λεφαντζή, κλείνει η χρονολογική ψαλίδα στα πέντε-έξι χρόνια μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου (323 - 319 π.Χ.) οπότε αρχίζει η οικονομική κάμψη και οι διάδοχοι διαμοιράζουν το κράτος του ΄Ελληνα στρατηλάτη στον Τριπαράδεισο (321 π.Χ.).

Η κυρία Περιστέρη ανέφερε πλήθος στοιχείων για το ταφικό συγκρότημα στον τύμβο Καστά και τόνισε τον χαρακτηρισμό του τάφου με τους τέσσερις θαλάμους, την κιβωτιόσχημη θήκη όπου υπήρχε νεκρός ή νεκροί ως «μοναδικό μακεδονικό ταφικό μνημείο». Επέμεινε σε ανασκαφικά δεδομένα τα οποία δείχνουν, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, ότι υπήρχε «λατρεία ήρωα, νεκρού ή νεκρών». Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι έδωσε έμφαση πολλάκις σε στοιχεία, συμβολισμούς ή ευρήματα, που, όπως είπε, είναι σαν να «εκπέμπουν» το μήνυμα του «δυαδισμού». Αυτόν τον «δυαδισμό» εντόπισε στις Σφίγγες, στις «Καρυάτιδες» (Κόρες), στην απεικόνιση του ψηφιδωτού της αρπαγής της Περσεφόνης όπου υπάρχουν δύο άλογα - σε σύγκριση αντίστοιχου ψηφιδωτού, τη λεγόμενη «αρπαγή της Ελένης» στην Πέλλα, που ανήκει στην ίδια εποχή, τα άλογα ήταν τέσσερα. Πάντως η αναφορά της σε μία λεπτομέρεια αναμένεται να δώσει τροφή σε σενάρια που θέλουν να συνδέουν πιο στενά το ταφικό μνημείο και με τον Αλέξανδρο: Το ένα μάτι του ενός αλόγου στο άρμα του Πλούτωνα ήταν γαλάζιο με γυάλινη χάνδρα ενώ το άλλο του μάτι μαύρο...

Χρονολόγηση

Παρά το ότι η μελέτη των ευρημάτων και η έρευνα συνεχίζεται, η κυρία Περιστέρη στην ομιλία της έδωσε αναλυτικά δεδομένα για τη χρονολόγηση του ταφικού συγκροτήματος στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα. Παρέθεσε τα πειστήρια που, εδώ και καιρό, επιτρέπουν στην ανασκαφική ομάδα να διατυπώνει με σαφήνεια ότι το σύνολο στον Τύμβο Καστά της Αμφίπολης -περίβολος ταφικό μνημείο, λέοντας- είναι πρωιμότερο από τα ρωμαϊκά χρόνια.

Κλειδί είναι η ανασκαφική διερεύνηση, τα κινητά ευρήματα, οι ταυτίσεις αρχιτεκτονικών μελών που βρέθηκαν κοντά στον τάφο και στη γύρω περιοχή αλλά και η τεχνοτροπία των γλυπτών, του ψηφιδωτού αλλά και της γραπτής ζωφόρου (θριγκός) που υπήρχε στον τάφο. Κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό το περιεχόμενο της απεικόνισης και η ερμηνεία του, ο τρόπος απόδοσης των χρωμάτων και η χρήση του υλικού. Στον χώρο όπου είναι το ψηφιδωτό και η ζωφόρος έχουν βρεθεί πολλά επιζωγραφισμένα μαρμάρινα μέλη χωρίς την παρεμβολή επιχρίσματος, κονιάματος.

Στον θριγκό η επιζωγράφιση γίνεται απευθείας πάνω στο μάρμαρο, όπως και στα ιωνικά επιστύλια, στους πλευρικούς τοίχους, κάτι που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δείχνει πολύ πρώιμη κατασκευή. Η τοποθέτηση χρώματος απευθείας πάνω στο μάρμαρο είναι ως τεχνική πρωιμότερη από τους ύστερους ελληνιστικούς χρόνους, ίσως πρωιμότερη και από τους ελληνιστικούς χρόνους. Σε άλλο σημείο του ταφικού μνημείου έχει διαπιστωθεί μεταγενέστερη επισκευή, στην οποία υπάρχει τοποθέτηση επιχρίσματος, ενός συγκεκριμένου πάχους, και επιζωγράφιση πάνω στο στούκο. Τόσο η χρονολόγηση όσο και οι ενδείξεις για διαφορετικές οικοδομικές φάσεις αποτυπώνονται στην τέχνη, στη διάταξη των χώρων αλλά και στον τρόπο κατασκευής του τάφου.

Η ανασύνθεση της ζωφόρου

Είναι αξιοσημείωτο ότι έγινε ανασύνθεση κομματιών της ζωφόρου η οποία βρισκόταν στον τρίτο χώρο, εκεί που στο δάπεδο ήταν το βοτσαλοειδές ψηφιδωτό με την αρπαγή της Περσεφόνης -του 4ου π.Χ. αιώνα με βάση την τεχνοτροπία του και συγκριτικά παραδείγματα που ανέφερε-, και στην οροφή η διακόσμηση σε τετραχρωμία (κυανό, μαύρο, κίτρινο λευκό). Η απόδοση έγινε από τον κ. Λεφαντζή, που περιγράφει το περιεχόμενο του κομματιού στον βορινό τοίχο, σημειώνοντας ότι περιλαμβάνει τον νεκρό που είναι έφιππος με λεοντοκεφαλή και ένα κράνος πολεμιστή, ο ήρωας είτε σε μάχη είτε σε αρματοδρομία με τα όπλα του (φαρέτρα και θώρακας).

Σε άλλο κομμάτι αποδίδονται δύο υδρίες, μια Σφίγγα που πατά σε κίονα, δίπλα δύο Κένταυροι και στη μέση έναν ταύρο, ένδειξη εναγνισμού. Πρόκειται για μυθολογική σκηνή που ενδεχομένως να σχετίζεται με τον Διόνυσο. Σε άλλο σημείο της ζωφόρου υπάρχει ο δελφικός τρίποδας, μια λέμβος, στη μία πλευρά της οποίας την οδηγεί μια φτερωτή μορφή ενώ αντίστοιχη μορφή υπάρχει στην άλλη πλευρά. Ο μανδύας χαμηλά είναι πάνω από τη λέμβο ενώ μπροστά ένα πανί πάνω από τον ταύρο -«πιστοποίηση» ήρωα σε αυτό το σημείο- και παραδίπλα ένας ιππέας.

Στο κομμάτι της ζωφόρου στον ανατολικό τοίχο υπάρχει μορφή ανθρώπου ανακεκλιμένου χωρίς όμως οι ανασκαφείς να μπορούν να διευκρινίσουν ή να αποδώσουν αν είναι νεκρόδειπνο ή συγκέντρωση θεών. Παραδίπλα, δύο φτερωτές μορφές, ο Ύπνος και ο Θάνατος, ενώ και πάλι δεσπόζει κόκκινος μανδύας, κρατούν το ίδιο δελφικό τρίποδα. Επίσης απεικονίζεται και ένα κράνος.

Τα άλλα κομμάτια της ζωφόρου δεν έχουν «αναγνωστεί», χρειάζεται πρώτα καθαρισμός και συντήρηση. Όπως είπε η κυρία Περιστέρη, αναμένουν από την κεντρική υπηρεσία να στείλουν άτομα και να καθοδηγήσει και τη συντηρήτρια του Μουσείου της Αμφίπολης, αλλά «ακόμα περιμένουμε» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Κινητά στοιχεία και επίχωση

Στοιχεία που «πιστοποιούν» λατρεία ήρωα, «του νεκρού ή των νεκρών», όπως είπε η κυρία Περιστέρη, στο ταφικό μνημείο αποτελούν μεταξύ άλλων υπολείμματα καύσης, καμένο αγγείο, αρυτήρας άβαφος (απαντάται από τον 4ο π.Χ. αι. ως τον 2ο π.Χ. αι. και χρησιμοποιείται για εναγνισμό, προσφορές). Κεραμεική βρέθηκε στην επίχωση σε όλους τους χώρους, ενώ νομίσματα χρονολογούνται από το τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αι. ως τους ρωμαϊκούς χρόνους.

Η επίχωση των χώρων έγινε από τους τελευταίους Μακεδόνες με σκοπό να προστατευθεί το μνημείο και τα σπουδαία γλυπτά του από κάθε λογής φύλα που εισέβαλλαν στην περιοχή, Θράκες, Ρωμαίοι κ.ά., μετά τον 2ο π.Χ. αι.

Ο λέων

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο αρχιτέκτονα της ανασκαφής, ο λέοντας της Αμφίπολης βρισκόταν στην κορυφή του τύμβου και αποτελεί μνημείο το οποίο τυπολογικά ομοιάζει με αντίστοιχα μνημεία με λιοντάρι στα Εκβάτανα, τόπο θανάτου του Ηφαιστίωνα, και στην Αλεξάνδρεια, όπου έχει βρεθεί επιγραφή παραγγελία του εταίρου Κλεομένη για την κατασκευή του κατ' εντολήν του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος είχε ζητήσει να αναγράφεται το όνομα του Ηφαιστίωνα.

Ο κ. Λεφαντζής καταλήγοντας στην εισήγησή του επισήμανε ότι ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος και ο Δεινοκράτης είχαν «κοινό εφαλτήριο να συνεχίσουν το όραμα του Αλεξάνδρου, ο ένας το πολιτικό και ο άλλος το αρχιτεκτονικό». Παρατήρησε ότι ο Δεινοκράτης μετά τον θάνατο του Ηφαιστίωνα ανέλαβε πολυδάπανα έργα και με εντολή του ΄Ελληνα στρατηλάτη έστησε ηρώα στον ίδιο αρχιτεκτονικό τύπο στην Αλεξάνδρεια (σε δύο σημεία, στον Φάρο και στην Κανωπική οδό) και αλλού.
Ο κ. Λεφαντζής έκλεισε με ερώτημα μήπως η ταφή του έγινε στο ένα από αυτά τα δύο ηρώα στην Αλεξάνδρεια ή... αλλού;

Ξεφτίλα: Η Ρουάντα και η Μποτσουάνα ξεπερνούν σε ανταγωνιστικότητα την Ελλάδα, που βρίσκεται στην ...81 θέση, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ


Χειρότερες επιδόσεις στην ανταγωνιστικότητα ακόμη και από αφρικανικές χώρες όπως η Ρουάντα και η Μποτσουάνα καταγράφει η Ελλάδα, παραμένοντας σταθερά στην 81η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, σύμφωνα με την έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum) για το 2015-2016 που δημοσιοποιήθηκε σήμερα.
Τα στοιχεία για την Ελλάδα συλλέχθηκαν πριν από τη νέα συμφωνία για τη στήριξη της χώρας που επιτεύχθηκε μεταξύ της Αθήνας και των διεθνών πιστωτών της φέτος το καλοκαίρι, επισημαίνει η έκθεση.

Η χώρα μας κατατάσσεται σε χαμηλότερη θέση από χώρες όπως η Ρουάντα (58η από 62η πέρυσι), η Μποτσουάνα (71η από 74η πέρυσι) αλλά και το Τατζικιστάν (80η από 91η πέρυσι).

Στην Ευρώπη, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Γαλλία έχουν καταγράψει σημαντική πρόοδο στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, σημειώνει η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Χάρη στα μεταρρυθμιστικά μέτρα, που έχουν ως στόχο τη βελτίωση της λειτουργίας των αγορών, η Ισπανία (33η) και η Ιταλία (43η) ανέβηκαν κατά δύο και έξι θέσεις αντίστοιχα.

Ανάλογες βελτιώσεις στις αγορές προϊόντων και εργασίας στη Γαλλία (22η) και Πορτογαλία (38η) αντιστάθμισαν τις αδύναμες επιδόσεις σε άλλους τομείς. Σύμφωνα με την έκθεση, η πρόσβαση στη χρηματοδότηση παραμένει κοινή απειλή σε όλες τις οικονομίες και είναι το βασικότερο εμπόδιο στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την αποδέσμευση των επενδύσεων.

Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Ελβετία για έβδομη συνεχή χρονιά, με την Σιγκαπούρη και τις ΗΠΑ να ακολουθούν στη δεύτερη και τρίτη θέση, σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg.

Η καλλιέργεια «καινοτομίας και ταλέντων» διατήρησε αυτές τις τρεις χώρες στην κορυφή, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. «Σε πολλές χώρες, πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση και κατάρτιση υψηλής ποιότητας, ενώ οι αγορές εργασίας δεν είναι αρκετά ευέλικτες», επισημαίνει η έκθεση σύμφωνα με το Bloomberg.

Πολλές αναδυόμενες αγορές δεν κατάφεραν να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους μετά την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, σύμφωνα με το Φόρουμ, που υποβάθμισε την κατάταξη της Βραζιλίας κατά 18 θέσεις στην 75η και της Τουρκίας κατά έξι στην 51η. Ενώ η Ινδίαανέκαμψε στην 55η θέση μετά από πέντε χρόνια πτωτικής πορείας, η Κίναδεν κατάφερε να βελτιώσει την 28η θέση της.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, περισσότερο γνωστό για το ετήσιο συνέδριο στο Νταβός, όπως εξηγεί το Bloomberg, προσδιορίζει την ανταγωνιστικότητα με βάση ένα συνδυασμό μίας σειράς θεσμών, πολιτικών και παραγόντων που καθορίζουν το επίπεδο παραγωγικότητας μιας χώρας. Η κατάταξη ενός κράτους εξαρτάται από 12 δείκτες, που περιλαμβάνουν τις υποδομές, το μακροοικονομικό περιβάλλον και την τεχνολογική ετοιμότητα.
ethnos.gr

Π.Καμμένος και Τ.Ερντογάν: ζουν με το ...μύθο!

Δείτε τον Καμμένο σαν άλλο Σαλαμινομάχο κατά... Ξέρξη

Ο  επάνω περίπου ως  ...Σαλαμινομάχος ...
Ο κάτω  ως  απόγονος του Αττίλα...

Ποινή κάθειρξης 33 ετών στη διαολεμένη "μητέρα", που εξέδιδε την ανήλικη κόρη της και δύο παιδιά φίλης της σε έναν παπά και έναν συνταξιούχο,για 50 ευρώ ....- O παπάς καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 18 ετών

ΣΟΚ  για   2η  φορά  στο Εφετείο  κατά την  δίκη των τριών κατηγορουμένων που εξανάγκαζαν ανήλικα παιδιά σε συνουσία παρά τη θέλησή τους .
Το δικαστήριο καταδίκασε  τη σκύλα "μάννα" , τον παπά  και άλλον έναν  σε καθείρξεις έως 33 έτη.
Συγκεκριμένα :
  • η «μητέρα» Ειρήνη Τσονοπούλου καταδικάστηκε σε κάθειρξη 33 ετών και 
  • ο ιερέας Σωτήρης Παπαδόπουλος σε ποινή κάθειρξης 18 ετών
  • Για τον συνταξιούχο Α. Κανάκη, επίσης εμπλεκόμενο, το δικαστήριο έπαυσε την ποινική δίωξη λόγω θανάτου.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, η μητέρα έπαιρνε από το χέρι την κόρη της και τα δύο παιδιά μίας φίλης της και τα έκανε... πάσα στον 84χρονο Αθανάσιο Κανάκη και τον 62χρονο εφημέριο της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στο Ιλιον, Σωτήρη Παπαδόπουλο. 
Ο κατηγορούμενος για κάθε πράξη έδινε στη μητέρα 50 ευρώ. 
Οι επισκέψεις που έκαναν στο σπίτι του συνταξιούχου γίνονταν δύο φορές την εβδομάδα ενώ τα ίδια χρήματα έπαιρνε και από τον ιερέα. 
Από το «άρρωστο» μυαλό των τριών κατηγορουμένων δεν γλίτωσαν ούτε τα δύο ανήλικα παιδιά της φίλης της Τσονοπούλου, τα οποία φιλοξενούνταν στο σπίτι της στην οδό Γενναδείου.
Πηγή  iefimerida.gr


Το ζεύγος Ομπάμα με το ζεύγος Τσίπρα


Σχεδόν μία ημέρα έπειτα από το τετ α τετ που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τον Μπαράκ Ομπάμα, μετά των συζύγων τους, δόθηκε στη δημοσιότητα και η πρώτη φωτογραφία, στην οποία ποζάρουν ο Αμερικανός πρόεδρος και η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, μαζί με τον Ελληνα πρωθυπουργό και τη σύντροφό του.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η Περιστέρα Μπαζιάνα συνάντησαν τους Μπαράκ και Μισέλ Ομπάμα τα ξημερώματα της Τρίτης, στη Νέα Υόρκη, στο δείπνο που παρέθεσε ο Αμερικανός πρόεδρος.

Στη φωτογραφία, η γλώσσα του σώματος προδίδει μία ελαφρά αμηχανία από την πλευρά του κ. Τσίπρα και της κ. Μπαζιάνα, καθώς ποζάρουν με σφιγμένο χαμόγελο, ενώ σαφώς πιο άνετοι στέκονται οι Ομπάμα, έχοντας τους δύο Ελληνες ανάμεσά τους. Από ενδυματολογικής σκοπιάς, η Περιστέρα Μπαζιάνα πήγε στο δείπνο με κομψό μαύρο φόρεμα, σε ίσια γραμμή και γόβες και ο πρωθυπουργός χωρίς γραβάτα, ενώ η Μισέλ Ομπάμα επέλεξε μαύρο φόρεμα, με μπλε και γκρι σχέδια φύλλων.
Πηγή:iefimerida.gr

Το θάνατο περισσότερων από 360 βρεφών του ‘’θαλάμου 8’’, των οποίων οι γονείς ήταν σκλάβοι στο εργοστάσιο της Volkswagen, παραδέχθηκε η γερμανική εταιρεία...΄Ηταν το πρώτο μεγάλο σκάνδαλό της...



Μπορεί οι εξατμίσεις κάποιων Volkswagen να καπνίζουν περισσότερο από όσο δήλωνε η γερμανική φίρμα, αλλά οι σκοτεινότερες στιγμές της εταιρείας δεν έχουν να κάνουν απλώς με απάτες και πτώση της χρηματιστηριακής της αξίας. Σχετίζονται με την καταρράκωση της ανθρώπινης αξίας και την καταναγκαστική εργασία χιλιάδων ανθρώπων στις εγκαταστάσεις της, την περίοδο του Τρίτου Ράιχ.

Γράφει ο Χρήστος Αργύρης

«Δωμάτια θανάτου» στην πόλη της χαράς; Είναι ένα από τα τραγικά παράδοξα που συνδέονται με το ναζισμό την περίοδο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η πόλη των KdF (σημερινό Βόλφσμπουργκ) δημιουργήθηκε για να στεγάσει τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις που θα έκαναν πράξη το όραμα του Χίτλερ για το Αυτοκίνητο του Λαού. Επρόκειτο για το Beetle, που τότε λεγόταν KdF (Kraft durch Freude), δηλαδή Ισχύς μέσω της Χαράς, αντλώντας το όνομά του από την ομώνυμη ναζιστική «πολιτιστική» οργάνωση. Η μαζική παραγωγή του μοντέλου ξεκίνησε τελικά μετά τη λήξη του πολέμου, ενώ οι ελάχιστες μονάδες που κατασκευάστηκαν μέχρι το 1945 διανεμήθηκαν σε υψηλά ιστάμενα στελέχη των Εθνικοσοσιαλιστών. 
Η βιομηχανική πόλη, βέβαια, έσφυζε από δραστηριότητα σε όλο αυτό το διάστημα. Αλλά δεν παρήγε χαρά - μόνο πόνο...


Η Sara Frenkel ήταν ένας εκ των 20.000 και πλέον ανθρώπων που εργάζονταν καταναγκαστικά για τη Volkswagen. Μέχρι να φθάσει εκεί, με παραποιημένα στοιχεία ταυτότητας, είχε περάσει από γκέτο και στρατόπεδα κρύβοντας την εβραϊκή καταγωγή της που ισοδυναμούσε με σχεδόν βέβαιη θανατική καταδίκη. Οι αναμνήσεις της από εκείνη την εποχή περιστρέφονται γύρω από δύο «σταθερές»: το φόβο μήπως αποκαλυφθεί η πραγματική της ταυτότητα και το θάνατο περισσότερων από 360 βρεφών, οι γονείς των οποίων ήταν σκλάβοι στο εργοστάσιο. Η ίδια είναι αλήθεια ότι στάθηκε ανέλπιστα τυχερή, βρίσκοντας ένα κρεβάτι κι ένα πιάτο φαί στο νοσοκομείο -ένα σύμπλεγμα παραπηγμάτων-που ήταν μέρος του βιομηχανικού συγκροτήματος. Εργαζόμενη, όμως, ως νοσοκόμα βίωνε καθημερινά την απανθρωπιά του ναζιστικού συστήματος. Πολλές δεκαετίες μετά, κατάφερε να βάλει σε σειρά κάποιες από εκείνες τις εμπειρίες και να τις αφηγηθεί με συνεκτικό τρόπο:

«Ο ‘’θάλαμος 8’’, όπου δούλευα, κάποια στιγμή άρχισε να δέχεται νεογέννητα εργατριών από τη Σοβιετική Ένωση, οι οποίες επιτρεπόταν να παραμείνουν στο νοσοκομείο μόνο για λίγες μέρες μετά τον τοκετό. Καθώς ήταν πρακτικά αδύνατο να διαχωριστούν τα άρρωστα μωρά από τα υγιή, το ένα μετά το άλλο άρχισαν να πεθαίνουν. Όταν ζήτησα από το φαρμακείο φάρμακο για ένα άρρωστο μωρό, μου απάντησαν ότι η ουσία δεν διατίθεται για τα παιδιά του ‘’θαλάμου 8’’. 
Το καλοκαίρι του 1944, η κατάσταση επιδεινώθηκε. 
Ο θάλαμος έκλεισε, δημιουργήθηκε μια πτέρυγα απομόνωσης και όσα παιδιά ήταν υγιή μεταφέρθηκαν λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στο ‘’σπίτι του παιδιού’’
Ήταν φριχτές οι συνθήκες εκεί: Το μέρος ήταν γεμάτο κοριούς, ψείρες κι έζεχνε ούρα και κόπρανα. Λίγο αργότερα μεταφέρθηκαν εκεί και τα υπόλοιπα παιδιά. Τελικά δεν επέζησε κανένα τους (…) Θυμάμαι τη Σόφι, ένα κοριτσάκι εφτά μηνών, πολύ λεπτό. Σχεδόν λιμοκτονούσε, υπέφερε συνέχεια από διάρροια κι εμετό, δεν μπορούσε να φάει και της τσιμπούσα ελαφρά τη μύτη για να καταπιεί την τροφή. Της είχα αδυναμία, την έπαιρνα αγκαλιά, της έπλεκα πραγματάκια από γάζες, την έμαθα να μπουσουλάει. Ήταν σχεδόν θαύμα το ότι η Σόφι επιβίωνε, αλλά μια μέρα μου ανακοίνωσαν ότι το μωρό θα φύγει για το ‘’σπίτι του παιδιού’’. Έκανα τα πάντα για να το αποτρέψω, αλλά δεν μπόρεσα. Άρχισα να την επισκέπτομαι εκεί, ώσπου μια μέρα μου είπαν να μην πάω. Είχε πεθάνει. Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψα σε αυτό το μέρος - κάποια παιδιά επιζούσαν ακόμη, ξαπλωμένα στο πάτωμα, γεμάτα ψείρες. Δεν μπορούσα να τα βοηθήσω…».
Η συνέντευξη της Sara αποτελεί τμήμα μιας συστηματικής καταγραφής των γεγονότων εκείνης της περιόδου, στην οποία πρωτοστάτησε η ίδια η Volkswagen αποφασίζοντας, σαράντα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, να αναμετρηθεί με το πιο ζοφερό κομμάτι της ιστορίας της. Η εταιρεία ανέθεσε στον επιφανή ιστορικό Hans Mommsen να προσπελάσει τα αρχεία της, χρηματοδοτώντας την ομάδα του με 2 εκατομμύρια μάρκα.
 Το 1996, ύστερα από έρευνα 9 ετών, ο Mommsen και ο συνεργάτης του, Manfred Grieger, δημοσίευσαν τα συμπεράσματά τους σε ένα βιβλίο χιλίων σελίδων με τίτλο «Η Volkswagen και οι εργάτες της στη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ».
Στο πόνημά τους, η ίδρυση της Volkswagen εμφανίζεται ως πολιτική επιλογή. Μέσω του Αυτοκινήτου του Λαού, ο Χίτλερ θα επιχειρούσε να δώσει μια απάντηση στην ανθηρή αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. Όρισε αυθαίρετα ως στόχο μια χαμηλή τιμή πώλησης, κάτω από το κόστος παραγωγής, και προώθησε την ίδρυση μιας κρατικά ελεγχόμενης εταιρείας, υπό την ιδιοκτησία της DAF (εργατικό συνδικάτο των Ναζί). Η έναρξη της κατασκευής του νέου μοντέλου, όμως, σχεδόν συνέπεσε με την αρχή του πολέμου και, ύστερα από μια περίοδο στασιμότητας, το εργοστάσιο άρχισε να παράγει βόμβες και ρουκέτες, υλικό για την πολεμική αεροπορία και οχήματα για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτού του είδους η ανάπτυξη θεωρήθηκε ως πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη δημιουργία μιας εύρωστης υποδομής, η οποία μετά τον πόλεμο θα χρησίμευε για την κατασκευή επιβατικών αυτοκινήτων σε μαζική κλίμακα.


Το όραμα ήταν ιδιαίτερα μεγαλεπήβολο για να φρενάρει σε ηθικές αναστολές για την εφαρμογή της καταναγκαστικής εργασίας. Πολύ περισσότερο που η εθνικοσοσιαλιστική αξιακή κλίμακα είχε ήδη προνοήσει, δημιουργώντας μια βολική διαστρωμάτωση ανάμεσα στους Αρίους και τους «υπανθρώπους» Εβραίους. Οι τελευταίοι, μαζί με τους ανατολικο-ευρωπαίκής προέλευσης και σλαβικής καταγωγής εργάτες βρίσκονταν στη βάση της ιεραρχίας των σκλάβων, ενώ σε σαφώς καλύτερη θέση ήταν, για παράδειγμα, οι Γάλλοι ή οι Ιταλοί, που εξαναγκάζονταν σε υποχρεωτική εργασία. Η συγκεκριμένη διαβάθμιση είχε άμεση συνέπεια στη μεταχείριση αυτών των ανθρώπων, στη διατροφή, τις συνθήκες διαβίωσης και τις αποδοχές τους - υπήρχαν και τέτοιες, χαμηλές για τους δυτικής προέλευσης εργάτες και πενιχρές για τους υπολοίπους.

Οι Ανατολικοί και οι Εβραίοι βρίσκονταν στο έλεος των δυνάμεων ασφαλείας, αντιμετώπιζαν ασφυκτικούς περιορισμούς στην κίνησή τους, στοιβάζονταν μαζικά στα καταλύματά τους και ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν στα ρούχα τους ραμμένο το «P» (Πολωνοί), το «J» (Εβραίοι) ή το «Ost» (Ανατολικοί). Το χειμώνα, γυναίκες από ανατολικές χώρες αναγκάζονταν να διανύουν μεγάλες αποστάσεις ξυπόλυτες, από τους καταυλισμούς τους μέχρι το εργοστάσιο. Ειδικά οι Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου και όσοι έρχονταν από στρατόπεδα συγκέντρωσης στερούνταν κάθε αποζημίωσης, έκαναν τις πιο εξοντωτικές δουλειές, λάμβαναν ελάχιστη τροφή, ανεπαρκή εφοδιασμό σε ρούχα, υφίσταντο βάναυση μεταχείριση και δεν είχαν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, ούτε μπορούσαν να μπουν στα καταφύγια την ώρα των βομβαρδισμών. Η θνησιμότητα από τις κακουχίες ήταν σαφώς μεγαλύτερη ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες.


Ως νέος και ραγδαία αναπτυσσόμενος οργανισμός, η Volkswagen αύξανε συνεχώς το εργατικό δυναμικό της, επταπλασιάζοντάς το μεταξύ του 1939 και του 1944. Σε μια εποχή που η εγχώρια εργατική δύναμη διοχετευόταν στα πολεμικά μέτωπα, ενώ υπήρχε αντίστροφη ροή από ξένους αιχμαλώτους, ο πειρασμός ήταν μεγάλος και η διοίκηση της εταιρείας δεν δυσκολεύτηκε να ενδώσει. Οι υποχρεωμένοι σε καταναγκαστική εργασία αντιπροσώπευαν στην αρχή του πολέμου λιγότερο από το 10% του προσωπικού, ενώ το 1945 είχαν φθάσει το 65%. Σύμφωνα με τον Mommsen, ανάμεσα σε αυτούς που δεν είχαν ενδοιασμούς να απαιτήσουν από τις αρχές περισσότερους «δωρεάν» εργάτες ήταν και ο Ferdinand Porsche, ιδρυτής της ομώνυμης εταιρείας, εμβληματική όσο και αμφιλεγόμενη μορφή της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και «πατέρας» του Beetle. Το 1943, ο Porsche εμφανίζεται να ζητά φορτικά από τον Χάινριχ Χίμλερ «3.500 κρατουμένους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης», προκειμένου να τους χρησιμοποιήσει στην κύρια μονάδα, αλλά και στη διαμόρφωση υπόγειων χώρων όπου μεταφερόταν τμήμα της παραγωγής για να μην πλήττεται από τους βομβαρδισμούς. Όσοι δυστυχισμένοι ανακουφίστηκαν που θα άφηναν τα στρατόπεδα για να δουλέψουν σε καλύτερες συνθήκες ανακάλυψαν σύντομα ότι στις στοές τα πράγματα ήταν εξίσου εφιαλτικά. Πολλοί από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι με το τέλος του πολέμου, άλλοι όμως βρέθηκαν σε Πορείες Θανάτου, τις μαζικές μετακινήσεις κρατουμένων με συνήθη κατάληξη την εξόντωσή τους.


Ο ισχυρισμός του Mommsen ότι ο Porsche ήταν αδιάφορος για το δράμα των σκλάβων («περπατούσε μέσα στο έγκλημα σαν υπνοβάτης») και είχε αγαστή συνεργασία με τα SS έφερε σε πολύ δύσκολη θέση τις κεφαλές της Volkswagen - ιδιαίτερα το επί πολλά χρόνια πανίσχυρο αφεντικό της, Ferdinand Piech, εγγονό του Porsche και γιο του Anton Piech, ο οποίος χρημάτισε υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας στα χρόνια του πολέμου. Οι δουλειές, πάντως, δεν γνώρισαν κάμψη. Άλλωστε, η Volkswagen δεν ήταν η μόνη βιομηχανία της Γερμανίας που χρησιμοποίησε τζάμπα εργατική δύναμη. Στη διάρκεια του πολέμου, οι περισσότερες γερμανικές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, βασίστηκαν στην καταναγκαστική εργασία δώδεκα εκατομμυρίων ανθρώπων. Εξ αυτών, οι περισσότεροι δούλεψαν στον αγροτικό τομέα και στη βιομηχανία, ενώ ένα σεβαστό ποσοστό που εκτιμάται περίπου στο 3% κατέληξε υπηρετικό προσωπικό στα σπίτια πλούσιων Γερμανών με «άκρες» στο καθεστώς. Μεταξύ των κολοσσών που επωφελήθηκαν, ήταν η Bayer, η Siemens, η Bosch, η Mercedes, η BMW, η Audi και τα γερμανικά παραρτήματα των General Motors (Opel) και Ford. Οι αμερικανικές μητρικές εταιρείες των δύο τελευταίων φαίνεται ότι δεν βιάστηκαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Ρούσβελτ, που τους ζητούσε να βάλουν μπροστά την παραγωγή πολεμικού υλικού, την ίδια ώρα που βοηθούσαν τον Χίτλερ να μετατρέψει τα γερμανικά τους εργοστάσια σε πολεμικές βιομηχανίες.
Το 1998 η Volkswagen, πρώτη από όλες τις γερμανικές εταιρείες, θέσπισε έναν «ανθρωπιστικό» λογαριασμό 12 εκατομμυρίων δολαρίων για την αποζημίωση ανθρώπων που εξαναγκάστηκαν να παρέχουν εργασία στα εργοστάσιά της (53 χρόνια μετά, δεν είχαν απομείνει και πολλοί). Λίγους μήνες αργότερα, εγκατέστησε μια μόνιμη έκθεση στο Βόλφσμπουργκ, η οποία λειτουργεί ως «τόπος μνήμης» για την καταναγκαστική εργασία. Ανέλαβε έτσι μέρος της ιστορικής της ευθύνης και, παράλληλα, βελτίωσε το image της που στα επόμενα χρόνια έμελλε να ενισχυθεί ακόμη πιο πολύ. Μέχρι που έσκασε το επόμενο σκάνδαλο.
http://news247.gr/

Ο Aσαντ πρέπει να προχωρήσει σε «συμβιβασμό» με την αντιπολίτευση, τονίζει ο Πούτιν , αφήνοντας να εννοηθεί ,πως υπάρχει "συμφωνία κυρίων" προς τούτο...




Λέτε  να  έχουμε  και ...πολιτικές  εξελίξεις στη Συρία,
βάσει  μυστικής  συμφωνίας  κυρίων  για να τα βρει
 ο ΄Ασαντ  με  την συριακή αντιπολίτευση ;
Αυτό άφησε να εννοηθεί ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν.
Ειδικότερα:
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν εκτίμησε ότι ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ πρέπει να διεξαγάγει διάλογο με τη συριακή αντιπολίτευση και να είναι έτοιμος να συμφωνήσει σε έναν «συμβιβασμό», σε δηλώσεις του μετά τα πρώτα αεροπορικά πλήγματα της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας στην επικράτεια της Συρίας.

«Πιστεύουμε ότι μια οριστική και διαρκής λύση στη Συρία είναι εφικτή μόνο στη βάση μιας πολιτικής μεταρρύθμισης και της διεξαγωγής διαλόγου με τις λογικές πολιτικές δυνάμεις στη χώρα», είπε ο Πούτιν αναφερόμενος στην αντιπολίτευση την οποία ανέχεται το καθεστώς του Άσαντ. «Γνωρίζω ότι ο πρόεδρος Άσαντ το αντιλαμβάνεται αυτό και είναι έτοιμος για μια τέτοια διαδικασία», πρόσθεσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν.

Εξάλλου ο πρόεδρος της Ρωσίας είπε ότι η κυβέρνησή του επιδιώκει να συμμαχήσει με όλες τις χώρες που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις εναντίον της διεθνούς τρομοκρατίας.
«Πιστεύουμε ότι είναι εφικτό και προσήκον να ενωθούν όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες στον αγώνα εναντίον της διεθνούς δημοκρατίας και να οικοδομήσουμε το κοινό μας έργο βάσει του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ», σημείωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν.

«Για να ξεκινήσουμε προτείνω στα ενδιαφερόμενα κράτη, πρώτα απ' όλα τις χώρες της περιοχής, να ενταχθούν στο διεθνές κέντρο πληροφόρησης και συντονισμού στη Βαγδάτη. Όλοι οι εταίροι μας θα είναι ενημερωμένοι για τα σχέδια και τις ενέργειες της Ρωσίας στη Συρία»
Πηγή:tanea.gr

Ξεκίνησαν οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.- Προς το παρόν (!) αποκλείεται η εμπλοκή χερσαίων δυνάμεών της





Ξεκίνησαν οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Συρίας εναντίον στόχων του Ισλαμικού Κράτους προς υποστήριξη τω δυνάμεων του Μπασάρ αλ-Άσαντ μόλις λίγες ώρες μετά το «πράσινο φως» της Άνω Βουλής για άμεση στρατιωτική εμπλοκή. Το συριακό καθεστώς ανακοίνωσε ότι οι επιδρομές έρχονται κατόπιν αιτήματος του Μπασάρ αλ-Άσαντ στον Βλαντιμίρ Πούτιν για «στρατιωτική βοήθεια». Η Ρωσία προεδρεύει αργότερα εντός της ημέρας συνεδρίασης του Συμβουλίου  Ασφαλείας για την τρομοκρατία.





Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε υπό καθεστώς ανωνυμίας ότι οι ΗΠΑ πιστεύουν πως η Ρωσία ξεκίνησε τις επιδρομές κοντά στην επαρχία Χομς, προσθέτοντας ότι η Μόσχα ενημέρωσε μία ώρα νωρίτερα την Ουάσινγκτον για την επικείμενη έναρξη των αεροπορικών πληγμάτων.

Ο ίδιος δήλωσε, μιλώντας υπό καθεστώς ανωνυμίας στο Reuters, ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις επιδρομές είναι προκαταρκτικές και αρνήθηκε να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με τον αριθμό των επιδρομών ή τον τύπο των αεροσκάφων που χρησιμοποιήθηκαν.

Δεν υπήρξε άμεσα κάποιο σχόλιο εκ μέρους της Κεντρικής Στρατιωτικής Διοίκησης των ΗΠΑ.

Η κοινοβουλευτική έγκριση ήλθε λίγες ώρες πριν τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στην οποία θα προεδρεύσει η Ρωσία, ακριβώς την επομένη της συνόδου ηγετών υπό τον Μπαράκ Ομπάμα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Την ίδια στιγμή, ο υπό τις ΗΠΑ διεθνής συνασπισμός ανέφερε κατά την καθημερινή ενημέρωσή του ότι χθες, Τρίτη, διεξήχθησαν 26 αεροπορικές επιδρομές κατά του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τέσσερις επιδρομές στο έδαφος της Συρίας -μεταξύ Ντέιρ εζ-Ζορ, Ουασίγια και Παλμύρας όπου καταστράφηκαν κυρίως εκσκαφείς που ανήκουν στην ISIS.

Το Κρεμλίνο το είχε διατυπώσει σαφώς: «πράσινο φως» του ΟΗΕ ή αίτημα για βοήθεια προερχόμενο από το καθεστώς της Δαμασκού είναι αρκετό για να υπάρξει εξουσιοδότηση για ρωσική στρατιωτική επέμβαση.

Και, όπως ανακοίνωσε μετά την ψηφοφορία το Κρεμλίνο, ο Μπασάρ αλ-Άσαντ -του οποίου η χώρα έχει υπογράψει συμφωνία συνεργασίας με τη Ρωσία- έστειλε επιστολή στον Βλαντιμίρ Πούτιν ζητώντας του «στρατιωτική βοήθεια». Τη διατύπωση γραπτώς και επισήμως του αιτήματος επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της εν συνεχεία και συριακή προεδρία στη Δαμασκό.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της Ρωσίας διατύπωσε επίσημο αίτημα προς την Άνω Βουλή και εκείνη , ομοφώνως, ενέκρινε την αποστολή ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στο εξωτερικό.
Ο επικεφαλής των υπηρεσιών της ρωσικής προεδρίας Σεργκέι Ιβανόφ διευκρίνισε ότι η επιχείρηση συνίσταται αποκλειστικά σε αεροπορικές επιδρομές, αποκλείοντας, προς το παρόν, την ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων.

«Ο στρατιωτικός στόχος της επιχείρησης είναι αποκλειστικά η αεροπορική υποστήριξη των συριακών δυνάμεων στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού Κράτους» δήλωσε στους δημοσιογράφους μετά την ψηφοφορία ο Ιβανόφ.

«Η χρησιμοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφος ξένης χώρας είναι δυνατή βάσει απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ή έπειτα από αίτημα των νόμιμων αρχών της χώρας αυτής» ανέφερε από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

«Όλοι οι εταίροι και σύμμαχοί μας θα ενημερωθούν σήμερα για την απόφαση αυτή και οι υπουργοί Άμυνας θα λάβουν ακριβείς πληροφορίες. Δεν πρόκειται για την υλοποίηση κάποιου γεωπολιτικού στόχου ή για την ικανοποίηση κάποιας φιλοδοξίας, όπως μάς κατηγορούν συστηματικά οι Δυτικοί μας εταίροι» έσπευσε να διευκρινίσει ο Σεργκέι Ιβανόφ.

Ρώσος αξιωματούχος δήλωσε στο Reuters ότι η Μόσχα έχει στείλει στρατιωτικούς ειδικούς στο πρόσφατα εγκατεστημένο επιχειρησιακό κέντρο στη Βαγδάτη, το οποίο συντονίζει τις αεροπορικές επιδρομές και τις χερσαίες επιχειρήσεις στη Συρία
tovima.gr

Ο Σταμάτης Κριμιζής άνοιξε τον δρόμο προς τον "κόκκινο πλανήτη" Άρη !




                 Ο Σταμάτης Κριμιζής είναι
      πρωτεργάτης των αποστολών στον Άρη.
Έχει εξερευνήσει όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. 
Για την προσφορά του η Παγκόσμια Αστρονομική Ένωση έδωσε το όνομά του σε έναν αστεροειδή.

Η εξερεύνηση του Άρη δεν ήταν στόχος ζωής. Προέκυψε όταν ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής.
 Ο δρόμος τον έβγαλε στον πατέρα της επιστήμης του διαστήματος, τον Τζέιμς Βαν Άλλεν. Με τον πρώτο αμερικανικό δορυφόρο ανακάλυψε ζώνες ακτινοβολίας γύρω από τη γη, που έκτοτε πήραν και το όνομά του, τις ζώνες Βαν Άλλεν, όπως μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά του γυμνασίου στο μάθημα τη Φυσικής.

«Νόμιζαν ότι υπήρχαν Αριανοί»

«Μια ωραία πρωία» θυμάται σήμερα ο Κριμιζής, «με καλεί στο γραφείο του και μου λέει, θα ήθελες να κατασκευάσεις ένα όργανο για την πρώτη αποστολή στον Άρη; Και του είπα, τι είδους όργανο; Ένα που να διακρίνει τα πρωτόνια από τα ηλεκτρόνια, μου απαντά. Δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρω να το κάνω, του λέω. Εντάξει, μου λέει, θα μάθεις. Και έτσι έγινα συνερευνητής του Βαν ΄Αλεν για την πρώτη παγκόσμια αποστολή στο διάστημα και στον ερυθρό πλανήτη. Με αυτόν τον τρόπο δεν επέλεξα να πάω εγώ στον Άρη. Έτυχε να βρίσκομαι στο σωστό τόπο, κοντά στον σωστό άνθρωπο, στη σωστή στιγμή».

Ο αντικειμενικός σκοπός της πρώτης διαστημικής αποστολής το 1965 ήταν να διερευνηθεί ο Άρης από κοντά. Έχει ατμόσφαιρα; Έχει μαγνητικό πεδίο. Έχει ζώνες ακτινοβολίες; Πάνω στο διαστημόπλοιο Mariner 4 τοποθετήθηκαν όργανα της ερευνητικής ομάδας υπό τον Ban Allen, τον Κριμιζή κι άλλους επιστήμονες, για πειράματα. Μέχρι τότε όλοι νόμιζαν ότι ο Άρης όχι μόνο είχε ατμόσφαιρα, αλλά και Αριανούς, νοήμονα όντα. «Σε αυτό το κλίμα έγινε τότε η αποστολή που απομυθοποίησε τον Άρη. Στις πρώτες φωτογραφίες ο Άρης εμφανίστηκε σαν ένας απηρχαιωμένος πλανήτης, όπως το φεγγάρι, με επιφάνεια χωρίς κανάλια, τις λεγόμενες ραβδώσεις».

«΄Ηταν όνειρο θερινής νυκτός, αλλά έγινε»

Από προχθές γνωρίζουμε ότι ο κόκκινος πλανήτης έχει και νερό στην επιφάνειά του σε θερμοκρασίες πολύ κάτω του μηδενός. Είναι το επιστέγασμα προσπαθειών που ξεκίνησαν και από έναν Έλληνα επιστήμονα, τον Σταμάτη Κριμιζή, και που συνεχίστηκαν με συνολικά 15 διαστημικές αποστολές. Με την ανακάλυψη που έκανε το γύρω του κόσμου η NASA συμπληρώνει 50 χρόνια εξερεύνησης του συγκεκριμένου πλανήτη. Πως νοιώθει σήμερα ο Κριμιζής ως διακεκριμένος αστροφυσικός και σύμβουλος της NASA, με συμμετοχή σε πολλά διαστημικά προγράμματα σε άλλους πλανήτες; Περίμενε αυτές τις ανακαλύψεις;

«Ξέρετε, όταν αρχίζεις αυτού του είδους τα προγράμματα, είσαι πολύ αισιόδοξος», μας λέει. Όταν εγώ άρχισα αυτό το διαστημικό πρόγραμμα, ήμασταν στην αρχή της διαστημικής εποχής. Ήμασταν σίγουροι ότι θα ανακαλύπταμε πάρα πολλά πράγματα. Και έγινε αυτό επανειλημμένα, αλλά δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε τις διαστάσεις που θα ελάμβαναν οι ανακαλύψεις με τα διάφορα όργανα που προετοιμάζαμε. Μη ξεχνάμε ότι τότε εξερευνούσαμε 8 πλανήτες ή μάλλον 9 πλανήτες, γιατί ο Πλούτωνας θεωρείται μικροπλανήτης σήμερα. Και για να επισκεφθεί κανείς κάθε πλανήτη είναι τρομερά πολύπλοκο και οι αποστολές δεν επρόκειτο να γίνουν πολύ γρήγορα. Εγώ, ως μεταπτυχιακός φοιτητής, να σκεφτώ ότι θα λάβω μέρος σε προγράμματα, τα οποία θα έφερναν τα πειράματά μου σε όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος, θα ήταν παράλογο, κάτι που μόνο σε όνειρα βλέπει κανείς, όνειρα θερινής νυκτός. Δεν θα ήταν λογικό. Αλλά έτυχε να βρεθώ στο σωστό τόπο».

37 χρόνια στο διάστημα το Voyager

Η εξερεύνηση του διαστήματος δεν σταμάτησε στον Άρη για τον Σταμάτη Κριμιζή. Ακολούθησε η αποστολή στην Αφροδίτη το 1967 πάλι με την καθηγητή Βαλ Άλεν. Και μετά το πανεπιστήμιο της Άιβα κλήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Τζον Χόπκινς της Βαλτιμόρης. Ανάμεσα σε πολλά ερευνητικά προγράμματα που συμμετείχε είναι κι αυτό του Voyager 1 και 2. Τα διαστημόπλοια εκτοξεύτηκαν το 1977 στο διάστημα. «Το ένα το κατευθύναμε στο Δία και στον Κρόνο και το δεύτερο στο Δία, στον Κρόνο, στον Ουρανό και στον Ποσειδώνα», μας λέει ο Έλληνας αστροφυσικός.

«Στη συνέχεια κατευθύναμε τα Voyager σε μια τροχιά που κάποτε θα τα έβγαζε στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος. Τότε κανείς δεν ήξερε ούτε τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος, ούτε πόσα χρόνια θα πάρει, ούτε που θα βρεθούν, ούτε τι θα δούμε. Και τελικώς βγήκαμε από τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος το 2012, τον Αύγουστο, σε μια απόσταση 18,2 δισ. χιλιομέτρων από τη γη. Σήμερα, το Voyager βρίσκεται περίπου 20 δις χλμ από τη γη. Για να φανταστείτε την απόσταση, το σήμα από το Voyager ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός και χρειάζεται 18,5 ώρες για να φτάσει στη γη. Ξέρετε, το φως από τον ήλιο θέλει επτάμισι λεπτά για να φτάσει στη γη. Δηλαδή, το Voyager είναι σήμερα 131 φορές πιο μακριά από τη γη από ότι είναι ο ήλιος!».

«Χρωστάμε την καθημερινή τεχνολογία»

Απίστευτοι αριθμοί που είναι αδύνατο να συλλάβει ανθρώπου νους. Αποκαλύπτεται το μεγαλείο του διαστήματος, αλλά και το μεγαλείο της αστείρευτης επιστημονικής έρευνας του Έλληνα επιστήμονα για να χαρτογράψει το Διάστημα. Αλλά τι επιδιώκει; Σε τι μας χρειάζεται μια τόσο δαπανηρή έρευνα;

«Ξέρετε από πού προέρχεται το κινητό σας;», με ρωτάει. «Τα τσιπάκια κι ο ραδιοπομπός του κινητού σας; Από το Voyager. Ξέρετε τι παραγωγή έχει γίνει στην ιατρική, στις μεταφορές, στους υπολογιστές; Ολόκληρη η τεχνολογία στην οποία βασίζεται η καθημερινή μας ζωή σήμερα άρχισε με τα προγράμματα της δεκαετίας του ΄60 και ΄70, τα oποία χρηματοδοτήθηκαν για να προωθηθεί η διαστημική τεχνολογία. Έχουν γίνει μελέτες που απέδειξαν ότι για κάθε ευρώ που ξοδεύεται για διαστημική τεχνολογία φέρνει μια οικονομική δραστηριότητα γύρω στα 8 ευρώ στην παγκόσμια οικονομία. Είναι μια κλασσική ερώτηση, γιατί χρειάζεται η βασική έρευνα».

Πηγή: http://www.skai.gr
Αποτέλεσμα εικόνας για θεοδωρακης σταυρος

"Κάθε συνέδριο ξεκινάει από το μηδέν. Πρέπει να εκλέξει καινούργιο αρχηγό, καινούργια όργανα" !!!
Αυτό είπε το πρωί  στη Θεσσαλονίκη , ο τρομερός ΑΡΧΗΓΟΣ  του ρηχού ΠΟΤΑΜΙου, Σταύρος Θεοδωράκης.

΄Αραγε  κατάλαβε  τι είπε;

Μήπως  θέλει να μας πει ότι περιμένει  το Συνέδριο να τον ...εκλέξει;;
Τι να εννοεί  άραγε ;;;
Θα  υπάρχουν κι άλλοι  ...υποψήφιοι ;;
Γιατί  πιο κάτω  τόριξε  στο ...πεσιμιστικό, λέγοντας 

  • "...Όλοι είμαστε προσωρινοί,  σε μια μεγάλη ιδέα που είναι να καλυτερεύσουμε τη ζωή των πολιτών.."!!

Αξιολύπητοι παλιάτσοι ή "ξεπουλημένα γουρούνια" κατά τον Ζιλ Βαλέ


Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

    Να πανηγυρίζουν μετά τις εκλογές οι πολιτικοί εκπρόσωποι της καθεστωτικής μνημονιάδας, λογικό και αναμενόμενο.
    Να συνωθούνται δίπλα στους «Νταισελμπλουμ», σε ρόλο κλακαδόρου, οι εγχώριοι δευτεροκλασάτοι ομοϊδεάτες τους, προβλέψιμο και κοινότοπο.
    Να θριαμβολογούν οι μεταπολιτευτικοί φορείς της βαρβαρότητας, που με τη μορφή του «μονόδρομου» σαρώνει τα τελευταία 25 χρόνια έννοιες όπως δημοκρατία, ελευθερία, ανεξαρτησία, διεθνές δίκαιο, δικαιώματα, προφανές και πρόδηλο.
    Καμία έκπληξη. Τίποτα το πρωτότυπο. Ουδέν το απροσδόκητο.
    Δεν μιλάμε για αυτούς.
    Μιλάμε για τους «ανανήψαντες».
    Και δεν εννοούμε, φυσικά, εκείνους που για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς, διαφώνησαν ακόμα και με τον εαυτό τους. Που μετέβαλαν άποψη. Που αντιλήφθηκαν αλλιώς τα πράγματα και με τους οποίους θα μπορούσες ενδεχομένως να συζητήσεις, να αντιπαρατεθείς, να συγκρουστείς πολιτικά και έντιμα.
    Μιλάμε για τους άλλους.
    Για εκείνον τον - εξίσου προβλέψιμο - συρφετό των «μεταλλαγμένων» που ποτέ δεν θα αξιωθούν να τους θεωρήσουμε ταξικούς ή πολιτικούς μας αντίπαλους, αφού πολύ απλά είναι αξιολύπητα τσιράκια.
    Μιλάμε για τους επαναλαμβανόμενα ανά τους αιώνες και τις εποχές καταδικασμένους να εκπροσωπούν το είδος που σέρνεται κατά τα κελεύσματα των συγκυριών.
    Για εκείνους - λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε - που με αφορμή την μετατροπή της αυταπάτης σε ξεγυρισμένη πολιτική απάτη σπεύδουν να προσκυνήσουν τα μεταλλαγμένα «αφεντικά» τους, διαλαλώντας τον «γενιτσαρισμό» τους.
    Που πρώτοι απ' όλους, «αναγεννημένοι» και «καθαροί» από τα «μικρόβια» του «αριστερού» αντιμνημονιακού τους αμαρτήματος, σέρνουν τώρα το χορό της θατσερικής «ΤΙΝΑ», τουτέστιν «δεν υπάρχει εναλλακτική»…
    Που με τον πιο ενθουσιώδη τρόπο περιφέρουν τις «δηλώσεις μετανοίας» τους σε κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες.
    Που όσο μεγαλύτερος επιλέγουν να είναι και να φαίνεται ο προσωπικός τους εξευτελισμός, τόσο περισσότερο απαραίτητοι θεωρούν ότι γίνονται στους «νικητές».
    Που με ασίγαστο πάθος διαφημίζουν την «αναμόρφωσή τους» ώστε να κολλήσουν τα αναγκαία ένσημα για την εύνοια των ανωτέρων τους.
    Που παρά την ικανότητά τους να αλλάζουν κασέτα λέγοντας όμως πάντα το ίδιο ψέμα, εντούτοις τρέμουν μη και δεν «ξεχωρίσουν» μεταξύ όσων διαγκωνίζονται ποιός θα περιγράψει «πειστικότερα» σαν «ρεαλισμό» την συνέχιση της φτώχειας, της φοροληστείας, της λιτότητας, των μνημονίων και όλων αυτών που «θα καταργούσαν», με έναν και μοναδικό στόχο:
    Να κλέψουν μια ματιά, να αποσπάσουν έστω κι ένα δευτερόλεπτο από την προσοχή των «δυνατών», βάζοντας σαν ενέχυρο για το παντεσπάνι τους την «μεταμέλειά τους» και την ικανότητά τους να «γλείφουν» και να έρπουν.
***
    Το απόσπασμα που ακολουθεί, σε αυτούς (και σε αυτές) είναι αφιερωμένο.
    Αυτό το είδος των αξιολύπητων περιγράφει, που το μόνο «ακριβό» που έχουν επάνω τους είναι η φτήνια τους.    Που μόλις ο καιρός αλλάζει, την ώρα που ο λαός προδίδεται, εκείνοι σηκώνουν την πρώτη σημαία ευκαιρίας που θα βρουν μπροστά τους και τρέχουν σαν τα ποντίκια στο απέναντι στρατόπεδο έχοντας για διαβατήριο την οβιδιακή μεταμόρφωση της – ίδιας πάντα - ρηχότητα τους..
    Το ποίημα γράφτηκε πέντε χρόνια μετά την κατάπνιξη της Παρισινής Κομμούνας, στις 30 του Νοέμβρη 1876, από τον κομμουνάρο Ζιλ Βαλέ .
    Τον φλογερό επαναστάτη, τον συγγραφέα και δημοσιογράφο, που συμμετείχε στην εξέγερση της Κομμούνας ως μέλος της Επιτροπής Παιδείας κι εξέδιδε την εφημερίδα «Ο Δρόμος».
   Οι στίχοι του Βαλέ είναι μια ακτινογραφία των ασπάλακων υποτακτικών του καιρού του. Και όλων των καιρών.
    «Ξεπουλημένα γουρούνι α!
Δεν ανήκουν σε αυτόν το στάβλο, όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια σάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;/
    Εκείνοι, ακόμη πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν τη χαρά να μη δουλεύουν καθόλου ή να λάμπουν λίγο, μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και παράσιτα στις αντικάμαρες των υπουργών ή τις τραπεζαρίες των πλούσιων;/
    Εκείνος ο δημοσιογράφος που πουλάει την πένα του σε όποιον πληρώνει πιότερο, κείνος ο χρονογράφος που γλείφει τις μπότες και διηγείται πώς τις γυαλίζουν, ο προαγωγός γυναικών, ο πολυπράγμων, ξερόλας γραφιάς, όλοι αυτοί ξεπουλημένα γουρούνια;/
    Ξεπουλημένο γουρούνι
εκείνος ο γελωτοποιός που διατηρεί το κύρος του και κερδίζει το ψωμί του κάνοντας τον παλιάτσο μπροστά στο πλήθος, ξεπουλημένο γουρούνι, εκείνος ο κλαψιάρης ποιητής που ζητιανεύει τι θα φάει - όχι τι θα πιει - στις επιτροπές και τα υπουργεία!/
    Ξεπουλημένα γουρούνια,
εκείνα τα ανθρωπάκια που κάποτε το έπαιζαν ενθουσιώδεις ή σκληροί και άκαμπτοι, που επιδείκνυαν την ανεξαρτησία και την εκκεντρικότητά τους, και ένα ωραίο πρωινό αδειασμένοι, τόσο φτωχό στομάχι είχαν, σβησμένοι, αποκαμωμένοι, τελειωμένοι, κρέμασαν σφιχτά ένα κόκκινο μεταξωτό φουλάρι στο λαιμό, έβαλαν στη μουσούδα τους ένα τετράγωνο καπελίνο, όπως τα αδέλφια τους τα γουρούνια των πανηγυριών, και που στριφογυρίζοντας και γρυλίζοντας, κατέληξαν με τη μουσούδα και τα πόδια τους στο ζωοτροφείο της μετριότητας./
    Ξεπουλημένο γουρούνι
οποιοσδήποτε ζει από τις κολακείες στην εξουσία ή τη συγκατάβαση στην αντιπολίτευση, κάνει τα θελήματα της μιας ή της άλλης και ζητάει σαν αντάλλαγμα για τα θελήματά του μια μικρή υποψηφιότητα σε κάποια περιοχή, που θα μπορούσε να αγοράσει αν ήταν πλούσιος./
    Ονομάζονται προστατευόμενοι κάποιου υπουργού, εθελοντές μιας σπουδαίας υπόθεσης! Εθελοντές όχι! Ξεπουλημένα γουρούνια! Δεν διατρέχουν άλλο ρίσκο παρά να λιπανθούν από τη βροχή των φτυσιμάτων ή την ανουσιότητα του λιβανίσματος!».

Γινόμαστε ...Βουλγαρία ! -Συντάξεις από 300 ευρώ και με βάση τις εισφορές -Καταργείται το κατώτατο όριο

Το λέγαμε  για "πλάκα"  αλλά  το βρίσκουμε  ξαφνικά μπροστά μας .
¨Οτι  θα  αποκτήσουμε  "συντάξεις Βουλγαρίας"!
Και νάτες που  έρχονται  πολύ συντόμως...
Γειάσου ΚΥΡΙΕ  υπουργέ Εργασίας (!!!)
Ζήτω   το ...3ο Μνημόνιο  της  "νέας Αριστεράς"!!!
Σύμφωνα με το νέο Mνημόνιο το κατώτατο όριο των συντάξεων των 486 ευρώ δεν θα ισχύει πλέον για όσους βγαίνουν στη σύνταξη πριν από  τα 67,  θα δικαιούνται το ποσό που αναλογεί στις εισφορές τους.


Σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο», ο νόμος αφορά όσους αρχίζουν να συνταξιοδοτούνται από την 1η Ιουλίου του 2015 και μετά, εφόσον έχουν υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης από την 1η/1/2015, αλλά μέχρι τις 30/6/2015 δεν είχαν πάρει στα χέρια τους την οριστική απόφαση συνταξιοδότησης, και επηρεάζει περίπου 60.000 με 70.000 ασφαλισμένους.

Για παράδειγμα,στην περίπτωση που ένας ασφαλισμένος έχει 18 έτη ασφάλισης και είναι 62 ετών δεν θα πάρει τα 486 της εγγυημένης σύνταξης, αλλά περίπου 300 ευρώ. Το υπόλοιπο ποσό θα το λάβει ως σύνταξη μόνο όταν φτάσει στα 67, ενώ στην περίπτωση που βγει με το καθεστώς πρόωρης σύνταξης τότε θα έχει και το πέναλτι του 10% λόγω πρόωρης συνταξιοδότησης.

Όπως τονίζει η εφημερίδα, η νέα εγκύκλιος θίγει ακόμα και τις γυναίκες που αποχωρούν από το ΙΚΑ με διατάξεις ανήλικου τέκνου. Στην περίπτωσή τους, μέχρι σήμερα, η νομοθεσία τις προστάτευε και προέβλεπε ότι δικαιούνται το πλήρες κατώτατο όριο σύνταξης, δηλαδή τα παλιά 486 ευρώ, ακόμη και όταν βγαίνουν με μειωμένη σύνταξη, αυτό όμως πλέον δεν θα ισχύει μια και με βάση την νέα εγκύκλιο όλοι οι ασφαλισμένοι θα παίρνουν σύνταξη ανάλογη με τις εισφορές τους.

Χερσαίες δυνάμεις θα στείλει ο Πούτιν στη Συρία!!!

Ε κ τ α κ τ ο  
Το ρωσικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας ενέκρινε ομοφώνως εξουσιοδότηση προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να προχωρήσει στην ανάπτυξη ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία !
Την  ανακοίνωση αυτή  έκανε  ο επικεφαλής των υπηρεσιών της ρωσικής προεδρίας Σεργκέι Ιβανόφ.

Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία , με έσοδα 370 δισεκατομμύρια ευρώ το 2014 , είναι η ίδια... η Γερμανία ! - Λαβώθηκε η καρδιά της ....



Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία θα μπορούσε να πεί κανείς ότι είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της γερμανικής οικονομίας .Και σίγουρα ένας από τους κύριους συντελεστές του γερμανικού εξαγωγικού θαύματος.
Οι σχέσεις πολιτικών και κομμάτων με τους εκπροσώπους του κλάδου πολύ στενές  Άλλωστε, η οικονομική μεγέθυνση και η εξαγωγική διεύρυνση είναι αποτέλεσμα συνδυασμένων κινήσεων και των δύο.

Η αυτοκινητοβιομηχανία είναι ο μεγαλύτερος τομέας στην οικονομία της Γερμανίας. Κάποιοι όταν μιλούν για αυτή χρησιμοποιούν τον χαρακτηρισμό : «Big Three» (Daimler, BMW και VW). Απασχολεί περίπου 800.000 άτομα - ή σχεδόν 2% του γερμανικού εργατικού δυναμικού
Τα συνολικά έσοδα της ξεπέρασαν τα € 370 δισεκατομμύρια το περασμένο έτος και αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο των εξαγωγών της χώρας, και αντιπροσωπεύουν περίπου το 3% του γερμανικού ΑΕΠ.

Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα πλέγμα επιχειρήσεων που συνδέονται μεταξύ τους τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.Δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί το γεγονός ότι οι «Big Three» έχουν και πολλές θυγατρικές.Για παράδειγμα η VW έχει : Audi, Bentley, Lamborghini, Porsche και Skoda που αντιπροσωπεύουν το 37% των πωλήσεων το 2014. Η αλήθεια είναι ότι ο μεγάλος στόχος της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας –μετά την κατάκτηση της αγοράς της Κίνας- ήταν η αγορά των ΗΠΑ όπου οι ανταγωνιστές όπως GM, Ford και Toyota καθιστούν τον ανταγωνισμό ιδιαίτερα σκληρό .


Η επιρροή

Αντίστοιχη αυτών των μεγεθών αλλά και του ειδικού βάρους του κλάδου είναι και η επιρροή των εταιρικών ομίλων στην πολιτική σκηνή της χώρας και το αντίστροφο. Για παράδειγμα, στους κόλπους της VW, της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, οι δεσμοί με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου φαίνεται να είναι στενότεροι από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλη εταιρεία. Το 20% του μετοχικού κεφαλαίου μετά δικαιώματος ψήφου, ανήκει στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, έδρα της VW (στο Βόλφσμπουργκ). Μέλη του εποπτικού συμβουλίου της VW είναι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομίας του κρατιδίου. Τα τελευταία χρόνια,το Βόλφσμπουργκ που είναι η καρδιά της VW , έχει ωφεληθεί από την αύξηση των εσόδων που προέρχονται από την αυτοκινητοβιομηχανία. Επίσης δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς ότι ο μισός πληθυσμός της πόλης απασχολείται από την Volkswagen.Ο προϋπολογισμός της πόλης ανήλθε σε περίπου € 430 εκατομμύρια το τρέχον έτος και ο εταιρικός φόρος που καταβάλλει η VW είναι μια ζωτικής σημασίας πηγή εσόδων.

Τώρα όμως αρχίζουν τα προβλήματα αφού κανείς δεν μπορεί να κάνει προβλέψεις για τα μελλοντικά έσοδα και για αυτό το δημοτικό συμβούλιο έχει καθυστερήσει τον δημοτικό προϋπολογισμό του 2016 καθώς φοβούνται ότι τα έσοδα θα μειωθούν λόγω της ανοικτής πληγής στις ΗΠΑ. Αλλά η μοίρα του Wolfsburg δεν είναι συνδεδεμένη μόνο με τα φορολογικά έσοδα και τους 70.000 άμεσα απασχολούμενους στην Volkswagen . Πολλοί κάτοικοι της πόλης εργάζονται σε εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών που εξαρτώνται από την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία.Η VW χρηματοδοτεί επίσης δεκάδες αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες της πόλης, και στηρίζει την ομώνυμη ομάδα ποδοσφαίρου.

Μία άλλη πτυχή είναι η χορήγηση κρατικών κονδυλίων στις αυτοκινητοβιομηχανίες για ερευνητικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τη γερμανική κυβέρνηση, η VW έλαβε τα τελευταία δύο χρόνια 12 εκατομμύρια ευρώ από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό για τέτοια χρήση.
Δεδομένων των σχέσεων μεταξύ πολιτικών και αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και της οικονομικής σπουδαιότητας της τελευταίας, δεν προκαλεί έκπληξη η ευκολία με την οποία οι εκπρόσωποι των κατασκευαστών αυτοκινήτων γίνονται δεκτοί στα γραφεία των πολιτικών. Συχνός επισκέπτης των πολιτικών γραφείων ήταν και ο παραιτηθείς διευθύνων σύμβουλος της VW Μάρτιν Βίντερκορν.
Πάντως αυτές οι σχέσεις απο πολλούς δεν θεωρούνται παράδοξες , δεδομένου ότι οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες σημειώνουν διεθνή επιτυχία, έχουν σημαντικά έσοδα και προσφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στη Γερμανία.

ΠΗΓΗ: http://Premium.paratiritis.gr μέσω imerisia.gr

Αγία Ακυλίνα η Ζαγκλιβερινή, η νεομάρτυρας


ΑΚΥΛΙΝΑ
Ενθυμίσεις της Μυρσίνης Τζιότζιου-Ρήγα (κατοίκου Βελβεντού Κοζάνης) 
για τη συμπατριώτισσά της Αγία νεομάρτυρα Ακυλίνα την Ζαγκλιβερινή.
του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα


Με αφορμή τη μνήμη (27 Σεπτεμβρίου ) της αγίας νεομάρτυρος Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής και τη λειτουργική αναφορά (τροπάρια του Κανόνα, Συναξάρι, Απολυτίκιο, Μεγαλυνάριο, κήρυγμα) στο πρόσωπο και στο βίο της, συναντηθήκαμε στη Θεία Λειτουργία (στον ιερό ναό του αγίου Διονυσίου Βελβεντού) και συναντήσαμε στο σπίτι της (για το εορταστικό κέρασμα) την συμπαθή κυρία Μυρσίνη Τζιότζιου (σύζυγο του Θεοφάνη Ρήγα) ,που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ζαγκλιβέρι 
για μια συζήτηση γύρω από το πρόσωπο της συμπατριώτισσάς της αγίας Ακυλίνας.

‘’Γεννήθηκα, παπα-Κώστα, το 1938 στο Ζαγκλιβέρι και ζούσα σ’ αυτό, με την οικογένειά μου, μέχρι το 1966. Στην ηλικία των 28 ετών έφυγα από το Ζαγκλιβέρι στη Γερμανία. Από το 1973 είμαι στο Βελβεντό, παντρεμένη με το Θεοφάνη Ρήγα, τώρα πια ο Θεός να τον αναπαύσει.

Θυμάμαι για την αγία μας Ακυλίνα όλες τις διηγήσεις της μάνας μου, της γιαγιάς μου, όλων των συμπατριωτών μου.

Μιλούσαν για την αγία Ακυλίνα με πολύ σεβασμό και θαυμασμό, για το ‘’τι πέρασε’’ από τους Τούρκους σε ηλικία 18 ετών, για να μην αρνηθεί το Χριστό.

Άκουγα με ενδιαφέρον πως η αγία Ακυλίνα από μικρό κοριτσάκι ήταν πιστή, ότι από μικρή κοπέλα ξεχώριζε για την ομορφιά και για την πίστη στο Χριστό.

Κάποια μέρα ο πατέρας της μάλωσε με το γείτονά του, που ήταν Τούρκος και τον σκότωσε. Τον πήγαν στη Θεσσαλονίκη στο τούρκικο δικαστήριο. Αυτός για να γλιτώσει, έγινε ‘’Τούρκος’’.
Η Ακυλίνα τότε ήταν βρέφος, τη θήλαζε η μητέρα της. Μεγαλώνοντας τη συμβούλευε: -Να μην ‘’ακούσεις’’ το μπαμπά.

Ο πατέρας της, είχε δώσει υπόσχεση στο δικαστήριο, στα 18 να την κάνει, με το καλό ή με το στανιό, να γίνει ‘’τουρκάλα’’.

Η Ακυλίνα μεγαλώνοντας έδειχνε ότι αγαπούσε πολύ το Χριστό. Ο μπαμπάς της προσπαθούσε να την πάρει με το μέρος του αλλά δεν το κατάφερνε. 
Την τελευταία φορά που της μίλησε και πάλι η Ακυλίνα δεν δέχτηκε. 
Ο αθεόφοβος πήγε στους Τούρκους και τους είπε: Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα, αναλάβετέ την εσείς. 
  • Την ‘’ανέλαβαν’’ οι Τούρκοι. 
  • Την τυράννησαν πάρα πολύ. 
  • Τη χτυπούσαν πολλές μέρες, παντού και στο κεφάλι, με αγκαθωτά ραβδιά που τα βουτούσαν σε δηλητήριο. 
  • Σχεδόν μισοπεθαμένη την πέταξαν στην αυλή του σπιτιού της. 

Τα τελευταία λόγια στη μάνα της ήταν: Μητέρα, έμεινα πιστή στο Χριστό
Και ξεψύχησε.

Οι Τούρκοι την έθαψαν με το έτσι θέλω ‘’μέσα στο τζαμί’’ του χωριού. Το βράδυ βγήκε φως απ’ τον ουρανό μέχρι κάτω τον τάφο της.
Τρία παλικάρια του χωριού πήγαν νύχτα, κρυφά και πήραν το σώμα της, το έβαλαν σε κοφίνια και το έθαψαν σε άγνωστο μέρος. Ορκίστηκαν να μην το φανερώσουν σε κανέναν.

Αυτή είναι η ιστορία της αγίας Ακυλίνας που την ακούγαμε μικρά παιδιά στο Ζαγκλιβέρι και μαζί με τους μεγάλους παρακαλούσαμε στο εικόνισμα την αγία να μας φανερώσει το μέρος που ήταν θαμμένη.

Οι συζητήσεις των μεγάλων για την αγία Ακυλίνα μ’ έκαναν και μένα να μάθω για τη ζωή της, για την πίστη της στο Χριστό, για το μαρτύριό της για το Χριστό, να την συμπαθήσω και να την αγαπήσω. Στη Γερμανία άναβα πάντα ένα κερί για την αγία Ακυλίνα μας και την παρακαλούσα.
Φαίνεται ότι η αγία, μας άκουσε και φανέρωσε το μέρος όπου την έβαλαν τα τρία παλικάρια του χωριού μας. Ο τάφος της, όπως το ξέρεις κι εσύ πάτερ, βρέθηκε στην Όσσα του Λαγκαδά.
DSCN8903 ΜΥΡΣΙΝΗ 10x15
Χαίρομαι διπλά. Μια φορά που φανερώθηκε η αγία μας και μια φορά που επέστρεψε στο χωριό της, στο χωριό μας.
Ευχαριστώ, από το Βελβεντό, το Θεό και την αγία Ακυλίνα για όσα έμαθα γι’ αυτήν, που με βοήθησαν πολύ στη ζωή μου.

Έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια για τον καινούργιο δεσπότη (αναφέρεται στον Σεβ. Μητροπολίτη Ιερισσού κ. Θεόκλητο) πόσο καλός είναι και πόσο πολύ φροντίζει για την αγία μας Ακυλίνα και ότι συνεργάστηκαν μαζί με το δεσπότη του Λαγκαδά (αναφέρεται στο Σεβ. Μητροπολίτη Λαγκαδά κ. Ιωάννη) για να έρθει (26-9-2013) η αγία Ακυλίνα από την Όσσα στο Ζαγκλιβέρι. Η αγία μας να τους έχει κι αυτούς και όλο τον κόσμο καλά ’’.
http://kozanimedia.gr/